FAQ
Συχνές ερωτήσεις που μας κάνετε:
Η ορθοδοντική είναι ένας κλάδος της οδοντιατρικής που ασχολείται με τη διάγνωση, την πρόληψη και τη διόρθωση ανωμαλιών των δοντιών και των γνάθων. Ο βασικός στόχος της ορθοδοντικής θεραπείας είναι να βελτιώσει τη λειτουργία του στόματος και την αισθητική εμφάνιση, ευθυγραμμίζοντας τα δόντια και διορθώνοντας τυχόν προβλήματα σύγκλεισης, όπως η βαθειά δήξη (υπερσύγκλειση) ή το κενό ανάμεσα στα δόντια (αραιοδοντία) κλπ. Χρησιμοποιούνται συνήθως συσκευές όπως σιδεράκια, μασελάκια και διαφανείς νάρθηκες για την επίτευξη αυτών των στόχων.
Η ορθοδοντική θεραπεία μπορεί να προκαλέσει κάποιες ενοχλήσεις, αλλά συνήθως δεν θεωρείται πολύ επώδυνη. Οι πιο συνηθισμένες στιγμές όπου μπορεί να αισθανθείτε πόνο ή δυσφορία είναι:
Τοποθέτηση των μηχανισμών ή άλλων συσκευών: Όταν τα σιδεράκια ή άλλες ορθοδοντικές συσκευές τοποθετούνται για πρώτη φορά, μπορεί να αισθανθείτε μια ελαφριά πίεση ή ενόχληση για μερικές μέρες καθώς τα δόντια σας αρχίζουν να προσαρμόζονται.
Σφίξιμο ή ρύθμιση των συσκευών: Σε κάθε επίσκεψη για την προσαρμογή ή το σφίξιμο των μηχανισμών, μπορεί να αισθανθείτε πόνο ή ευαισθησία στα δόντια για μία έως δύο ημέρες.
Ερεθισμός των μαλακών ιστών: Τα σιδεράκια μπορεί να προκαλέσουν ερεθισμό στα χείλη, στα μάγουλα ή στη γλώσσα, ιδιαίτερα στην αρχή της θεραπείας. Το κερί ορθοδοντικής μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση αυτής της ενόχλησης.
Χρήση συγκρατητικών: Μετά την αφαίρεση των μηχανισμών, η χρήση συγκρατητικών μπορεί επίσης να προκαλέσει κάποια δυσφορία καθώς τα δόντια προσαρμόζονται.
Ο πόνος είναι γενικά ήπιος και μπορεί να αντιμετωπιστεί με απλά παυσίπονα, όπως η ιβουπροφαίνη ή η παρακεταμόλη, πάντα σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού σας. Είναι επίσης παροδικός και υποχωρεί καθώς τα δόντια σας προσαρμόζονται στις νέες θέσεις τους.
Αν ο πόνος είναι έντονος ή παρατεταμένος, θα πρέπει να επικοινωνήσετε με τον ορθοδοντικό σας, καθώς μπορεί να χρειαστεί προσαρμογή των συσκευών.
6-7 χρονών πρέπει να γίνει η πρώτη εκτίμηση από τον ορθοδοντικό.
Στην ηλικία αυτή, μπορεί να εκτιμήσει το πρόβλημα και να προβεί σε προληπτική ή κατασταλτική θεραπεία εάν απαιτείται.
Η διάρκεια της θεραπείας ποικίλλει από μερικούς μήνες μέχρι περίπου 2,5 χρόνια,ανάλογα με τη φύση και τη βαρύτητα του προβλήματος.
Κατ’αρχήν στη διάρκεια της θεραπείας είναι δυνατόν να χρειαστούν εξαγωγές κάποιων παιδικών δοντιών,όταν αυτά παραμένουν περισσότερο από το φυσιολογικό για την ηλικία του παιδιού στο στόμα.
Όμως και τα μόνιμα δόντια είναι δυνατόν να εξαχθούν,όταν διαπιστώνεται δυσαναλογία μεγέθους δοντιών και γνάθων ή όταν οι εξαγωγές επιβάλλονται από την σκελετική διάπλαση του προσώπου.
Ο χρόνος της εξαγωγής και το είδος των δοντιών,που θα εξαχθούν ορίζονται μόνον από τον ορθοδοντικό,διότι είναι μια σοβαρότατη απόφαση,που απαιτεί μελέτη και βαθιά γνώση του προβλήματος.
Τα ορθοδοντικά προβλήματα είναι δυνατόν να οφείλονται σε κληρονομικούς ή σε περιβαλλοντικούς παράγοντες ή σε συνδυασμό των παραπάνω.
Κληρονομικοί παράγοντες είναι π.χ. το μέγεθος των δοντιών, το μέγεθος των γνάθων , καθώς και οι σχέσεις μεταξύ τους. Ο κακός συνδυασμός των κληρονομικών χαρακτηριστικών από κάθε γονέα μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα την εκδήλωση ορθοδοντικής ανωμαλίας(π.χ. το παιδι έχει κληρονομήσει μεγάλα δόντια από τον πατέρα και μικρές γνάθους από την μητέρα και γι’ αυτό εμφανίζει συνωστισμό).
Περιβαλλοντικοι παράγοντες είναι οι επιδράσεις του περιβάλλοντος όπως οι μη φυσιολογικές βλαβερές συνήθειες.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι ορθοδοντικής θεραπείας, ανάλογα με τις ανάγκες και τις προτιμήσεις του ασθενούς. Οι πιο συνηθισμένες επιλογές περιλαμβάνουν:
1.Μεταλλικά Σιδεράκια (Braces):
- Τα παραδοσιακά μεταλλικά σιδεράκια αποτελούνται από μεταλλικά στηρίγματα που τοποθετούνται στα δόντια και συνδέονται με ένα σύρμα. Είναι η πιο γνωστή και συνήθως η πιο οικονομική επιλογή.
2. Κεραμικά Σιδεράκια:
- Τα κεραμικά σιδεράκια λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο όπως τα μεταλλικά, αλλά τα στηρίγματα είναι φτιαγμένα από υλικό που προσομοιάζει το χρώμα των δοντιών, καθιστώντας τα λιγότερο εμφανή.
3. Διαφανείς Νάρθηκες (Clear Aligners):
- Οι διαφανείς νάρθηκες, είναι μια δημοφιλής εναλλακτική λύση στα παραδοσιακά σιδεράκια. Αποτελούνται από μια σειρά διαφανών, αφαιρούμενων ναρθήκων που εφαρμόζονται πάνω από τα δόντια και τα μετακινούν σταδιακά στην επιθυμητή θέση.
4. Συσκευές διεύρυνσης γνάθου (Expanders):
- Αυτές οι συσκευές χρησιμοποιούνται κυρίως σε παιδιά για να διευρύνουν την άνω ή την κάτω γνάθο, ώστε να δημιουργηθεί περισσότερος χώρος για τα δόντια.
5. Λειτουργικές Συσκευές:
- Οι λειτουργικές συσκευές χρησιμοποιούνται συνήθως σε παιδιά και εφήβους για τη διόρθωση προβλημάτων σύγκλεισης ή ανάπτυξης των γναθών. Αυτές οι συσκευές μπορεί να είναι κινητές ή σταθερές.
6. Συσκευές συγκράτησης (Retainers):
Μετά την ολοκλήρωση της κύριας ορθοδοντικής θεραπείας, οι ασθενείς χρησιμοποιούν συγκρατητικές συσκευές για να διατηρήσουν τα δόντια στη νέα τους θέση.
Κάθε τύπος ορθοδοντικής θεραπείας έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του. Η επιλογή της κατάλληλης θεραπείας γίνεται σε συνεργασία με τον ορθοδοντικό, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες, τους στόχους και τις προτιμήσεις του ασθενούς.
Μετά από μια ορθοδοντική θεραπεία, είναι σημαντικό να ακολουθείτε ορισμένες οδηγίες για να διατηρήσετε τα αποτελέσματα και να εξασφαλίσετε την υγεία του στόματος σας:
Χρήση συγκρατητικών (retainers): Μετά την αφαίρεση των μηχανισμών, θα χρειαστεί να φορέσετε συγκρατητικά για να διατηρήσετε τη θέση των δοντιών σας. Φορέστε τα σύμφωνα με τις οδηγίες του ορθοδοντικού.
Σωστή στοματική υγιεινή: Συνεχίστε να βουρτσίζετε τα δόντια σας δύο φορές την ημέρα και να χρησιμοποιείτε οδοντικό νήμα καθημερινά. Καθαρίστε προσεκτικά τα σημεία γύρω από τα συγκρατητικά.
Αποφυγή σκληρών τροφών: Προσπαθήστε να αποφεύγετε σκληρές τροφές ή καραμέλες που μπορούν να καταστρέψουν τα συγκρατητικά ή να επηρεάσουν τη νέα θέση των δοντιών.
Τακτικές επισκέψεις στον ορθοδοντικό: Οι επισκέψεις παρακολούθησης είναι σημαντικές για να διασφαλίσετε ότι τα δόντια σας παραμένουν στη σωστή θέση και ότι δεν υπάρχουν προβλήματα.
Προστασία κατά τον αθλητισμό: Αν ασχολείστε με αθλήματα, χρησιμοποιήστε προστατευτικά στόματος για να προστατεύσετε τα δόντια σας από τραυματισμούς.
Αποφυγή κακών συνηθειών: Αποφύγετε το δάγκωμα των νυχιών ή το άνοιγμα αντικειμένων με τα δόντια, καθώς αυτά μπορούν να βλάψουν τα δόντια και να αναιρέσουν τα αποτελέσματα της θεραπείας.
Ακολουθώντας αυτές τις οδηγίες, θα βοηθήσετε στη διατήρηση των αποτελεσμάτων της ορθοδοντικής θεραπείας σας και θα εξασφαλίσετε τη μακροχρόνια υγεία του χαμόγελού σας.
-Μεγαλύτερη πιθανότητα αποφυγής εξαγωγής μόνιμων δοντιών.
-Καλύτερος έλεγχος των σκελετικών προβλημάτων δεδομένου ότι πριν από την εφηβεία ο ορθοδοντικός μπορεί να ελέγξει και να επηρεάσει τη σκελετική αύξηση.
-Καλύτερη ανταπόκριση των ιστών στη θεραπεία
-Πρακτικά ευκολότερη θεραπεία,λόγω λιγότερων υποχρεώσεων των παιδιών
-Τα μικρότερα παιδιά δεν ντρέπονται και γενικά δεν έχουν τις αναστολές των μεγαλυτέρων.
-Όταν η θεραπεία αρχίζει νωρίς , στην εφηβεία έχει πια σχεδόν τελειώσει και οι έφηβοι έχουν αυξημένη αυτοπεποίθηση, λόγω της καλύτερης εμφάνισης του στόματος και του προσώπου γενικότερα.
-Οι ενήλικες ασθενείς, στους οποίους ο σκελετός έχει πλέον διαμορφωθεί , οδηγούνται συχνότερα σε θεραπείες με εξαγωγές μόνιμων δοντιών ή όταν υπάρχουν σκελετικά προβλήματα απαιτείται ίσως και κάποια χειρουργική επέμβαση.
Η στοματική αναπνοή, ο θηλασμός του δακτύλου ή της γλώσσας, το δάγκωμα των νυχιών ή του χείλους ή ξένων αντικειμένων , η πρόωρη απώλεια παιδικών δοντιών, η μονόπλευρη μάσηση.
Ο θηλασμός του δακτύλου στα μικρά παιδιά, σταματά συνήθως στα 2-3 χρόνια. Ένα παιδί που συνεχίζει μετά από αυτή την ηλικία ή ακόμη και στα σχολικά χρόνια να θηλάζει το δάκτυλο του είναι δυνατόν να υποκρύπτει κάποια ανησυχία και ανασφάλεια, που μπορεί να οφείλεται σε ένα μικρότερο αδερφάκι , σε πολύωρη απουσία των γονέων από το σπίτι ή τέλος σε αλλαγή σχολείου ή σπιτιού.
Η καλύτερη βοήθεια για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα στην βάση του.
Το μάλωμα και οι τιμωρίες είναι η χειρότερη οδός. Αντίθετα , η επιβράβευση του παιδιού κατά τη διάρκεια της προσπάθειάς του ή κάποιο συμβολικό δωράκι όταν καταφέρνει το στόχο του είναι η καλύτερη προσέγγιση.
Εάν ο θηλασμός σταματήσει στα 2-3 χρόνια, είναι πιθανόν κάποιες ελαφρές βλάβες να αυτοδιορθωθούν , χωρίς άλλη παρέμβαση.
Σε επίμονες καταστάσεις ο ορθοδοντικός μπορεί να υποστηρίξει την προσπάθεια των γονέων με τους κατάλληλους μηχανισμούς , οπότε επιτυγχάνεται η διακοπή της έξης.
Μία ορθοδοντική θεραπεία περιλαμβάνει δύο στάδια:
Αυτό της ενεργούς θεραπείας και αυτό της συγκράτησης.
Κατά το στάδιο της ενεργούς θεραπείας επιτυγχάνεται το ίσιωμα των δοντιών με τους γνωστούς ορθοδοντικούς μηχανισμούς , που ο γιατρός ενεργοποιεί ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
Κατά το στάδιο της συγκράτησης επιτυγχάνεται η διατήρηση του αποτελέσματος Ο ασθενής φορά τους ειδικούς συγκρατητικούς μηχανισμούς και επισκέπτεται το ιατρείο όταν ο γιατρός το κρίνει απαραίτητο.
Και τα δύο στάδια είναι πολύ σημαντικά για ένα σωστό τελικό αποτέλεσμα.
Η επιτυχία της θεραπείας προϋποθέτει έναν ορθοδοντικό και ένα συνεπή ασθενή.
Ο ασθενής θεωρείται συνεπής :
Όταν ακολουθεί πιστά τις οδηγίες του ορθοδοντικού , προσέχει και δεν καταστρέφει τους ορθοδοντικούς μηχανισμούς με την χρήση σκληρών τροφών που τους ”σπάνε”.
Τηρεί τα ραντεβού του, επισκέπτεται τον οδοντίατρο τακτικά και φροντίζει να έχει τέλεια στοματική υγιεινή.
Επίσης όταν προσέχει η διατροφή του να είναι υγιεινή (γάλα, κρέας, φρούτα, λαχανικά κλπ) και αποφεύγει τα γλυκά ,καραμέλες , έτοιμα φαγητά γρήγορης εστίασης καθώς και τις κακές συνήθειες όπως δάγκωμα των νυχιών,των μολυβιών και γενικά ξένων σωμάτων.
Τέλος , όταν μετά την αφαίρεση των μηχανισμών, εφαρμόζει με συνέπεια τους συγκρατητικούς μηχανισμούς για να αποφύγει πιθανές υποτροπές.